clubstation VERON
afdeling Walcheren

Lighthouseweekend 2008

Op 15 en 16 augustus was het zover; de Walcherse amateurs vierden hun jubileum door alweer voor de tiende keer mee te doen aan het International Lighthouse and Lightship Weekend (ILLW). Uiteraard zouden we zowel de hoge toren onder PI4WAL/LGT alsook de lage toren onder PH6WAL activeren.

Evenals voorgaande jaren, was ook dit jaar Leo, PA0ULT, de drijvende kracht achter de organisatie, bescheiden ter zijde gestaan door selectie van het Walcheren Antenne Team.

Als je al zolang meedoet aan het Lighthouse weekend, lijkt het alsof er niets meer voorbereid hoeft te worden, dus geen vergadering van tevoren. Dat je dan als organisatie de nodige telefoongesprekken en e-mails hebt af te handelen, hoort er gewoon bij.

Dankzij onze goede reputatie opgebouwd in de afgelopen negen jaar was het ook, zelfs tijdens de vakantieperiode, dit jaar gelukt om de toestemming van Rijkswaterstaat te verkrijgen.
Door een overgang van organisatie van het ILLW, hadden de torens een nieuw nummer gekregen. Zo was de lage toren ineens NL0018 in plaats van NET 031 geworden en kreeg de hoge toren het nummer NL0017 in plaats van NET 030.

Even wennen voor de vaste operators, maar ook voor de tegenstations.

Ondanks het feit dat een aantal van onze trouwe CW operators dit jaar andere verplichtingen hadden, lukte het toch om de roosters voor de beide torens rond te krijgen.

Zo kon het dus gebeuren dat om 09:00 de vaste opbouwers, uiteraard onder het toeziend oog van het WAT, de benodigde materialen alras per elektrische takel bovenin de hoge toren hadden gehesen.
Als het WAT er bij betrokken is, kun je van te voren twee zaken al voorspellen:

1. Alle materialen worden snel, veilig en heelhuids naar boven getakeld

2. Tussen de beide WAT leden heerst een verschil van mening over nut, noodzaak en kwaliteit van het nobele schiemanswerk.

Beide zaken liepen conform de voorspelling!!!

Met een “jullie redden het verder wel he?” naar Jeroen, PE1MWB, Ignas, PA1IF en Leo, PA0ULT welke achterbleven op de hoge toren, vertrok het WAT samen met Frank, PE1EWR en Rinus, PA3APV naar de lage toren om daar ook even met gezwinde spoed het station in te richten.
Groot was echter de verbazing toen de sleutel wel in het slot paste maar de schoot niet wilde verschuiven. Een goed amateur heeft altijd wel een paar liter olie (kruip-, smeer- danwel siliconen-) in zijn kofferbak liggen of anders kent hij wel iemand die dat heeft maar zelfs dat mocht niet baten.
Op zo'n moment blijkt natuurlijk ook net dat je vergeten bent om na de laatste klemmende deur je voorraad Semtex aan te vullen.
De lage toren niet bemannen was natuurlijk geen optie; juist in ons jubileumjaar wilden we beide torens in de lucht brengen.

Onder het genot van koffie en koek werd het strijdplan herbezien en besloten we om de FZH-VC naast de lage toren op de dijk te plaatsen en in ieder geval vanaf daar de call PH6WAL te activeren.

Een kolfje naar de hand van het WAT, die al zo vaak het PTQ contest station op deze manier hadden opgebouwd. En omdat je aan een LANDROVER niet zoveel hoeft te knopen, stonden beide WAT leden gebroederlijk te sleutelen!

Het is wel optimistisch om te zeggen dat er aan een LAN***VER niet zoveel geknoopt moet worden. Hier een detail hoe alles bij elkaar gehouden moet worden.          Het in elkaar zetten van de 10 element VERON-beam. Links een nieuwe kandidaat voor het WAT? Rinus, PA3APV doet in ieder geval zijn best.     Vele handen maken licht werk ....

Binnen een half uur waren zowel 2 meter met de 10 elements beam (voor het eerst op de Clark mast en op 22 meter boven NAP) en HF met de ZS6BKW antenne in de lucht. Hoewel er volgens de beluisterde 2 meter bakens  best condities waren, was de animo van andere stations op 2 meter matig. Desondanks zag Frank, PE1EWR, kans om een Lighthouse aan de Duitse kust te werken (en met de veiligheidsbril van Rinus op zijn neus kon hij hem ook zelfs leesbaar in het log zetten)

De 10 elements beam in volle glorie op de Clark mast     Frank, PE1EWR met veiligheidsbril in de mobiele shack in verbinding met .......

Op HF ging het wat beter en werkten we al snel half Rusland alsmede diverse (ei)landen rondom de Middelandse Zee.
Rolf, PA3GFW, had een aantal Hamsticks meegegeven en die hebben we later op de dag ook opgezet. Meteen hoorden we Japan op 18 Mhz, maar helaas hoorde hij ons niet. Duidelijk verschil ten opzichte van de ZS6BKW was dat de bandruis enkele S-punten lager lag.

De Hamsticks gemonteerd voorop aan het voertuig.

Aan aanloop hadden we zo bovenaan de dijk niet te klagen en iedere aanwezige amateur heeft wel een paar keer aan voorbijgangers het doel van dit weekend kunnen uitleggen. Een interessant detail openbaarde zich deze dag: sommige amateurs weten wel een special event station uit de diepe ruis te halen maar weten dan weer net niet het verschil tussen een J**P en een LANDROVER (jammer, jammer, jammer).

Voorbijgangers daarentegen weten dan misschien niet direct welke call bij wie hoort, maar weten dan wel feilloos op te merken dat de LANDROVER deuren van een Series III zijn ipv een Defender. Er zijn zelfs mensen die beide specialiteiten beheersen, maar die zijn zeldzaam en als je er eentje binnen je gelederen hebt, moet je die koesteren!!

Heb je ooit al eens een Jeep gezien met zijn motorkap open? Toegegeven, dit moet dan wel een Landrover zijn. (Is daar geen klein sarcastisch lachje op het gezicht van de man rechts?'

Rond 17:00 hielden we het op de dijk voor gezien en hebben we de FZH-VC weer in rijdbare staat opgeleverd. Ieder nadeel hep z'n voordeel en als je weinig masten hoeft op te bouwen, hoef je er ook weinig af te breken. Het luchtkraantje onder aan de Clark mast open draaien was zo'n beetje de enige handeling die nodig was om de twee meter beam heelhuids naar beneden te krijgen en zelfs het oprollen van de ZS6BKW leverde (doordat er spanbanden waren gebruikt ipv een stuk touw) weinig discussie op.

 

Voor de lage toren zijn dit de statistieken:

     

Leo, PA0ULT gaf vanuit zijn “hoge toren blik” de volgende aanvulling op het verslag:

De werkzaamheden op de hoge toren begonnen met het takelen van de uitrusting, zoals de schuifmasten, antennematerialen, camping tafel en bijbehorende stoeltjes,  naar de torentrans op 45 meter hoogte. Hiervoor werd zoals voorgaande jaren de in de toren aanwezige elektrische  takel gebruikt om het grootste deel van de uitrusting via de luiken in de vloer van de etages naar boven te transporteren. Het W.A.T. team bestaande uit Cor PE1PTQ en Dan PA1FZH wist hier met de ervaring van ca. 8 jaar wel raad mee; met veel geduld en vakmanschap werd dit werk dan ook dit jaar door beide heren feilloos geklaard. De overige team leden stonden op veilige afstand toe te kijken en zonodig werd de helpende hand uitgestoken.

          

De kostbare zendapparatuur werd via de stenen wenteltrap naar boven gebracht, waarmee dan ook weer bewezen werd, dat vele handen licht werk maken. De afstand naar boven over de ongeveer 200 treden moest hiervoor meerdere keren v.v. worden afgelegd.

Nadat een gedeelte van het team omstreeks 10.00 uur was vertrokken op weg naar de Lage toren, begon  de resterende crew bestaande uit PE1MWB, PA1IF en PAØULT met de opbouw van het antennepark en de shack. Om op de diverse HF banden te kunnen werken werd een  FD-4 aan de balun via een nylonkoord  van ca. 2 meter aan de balustrade bevestigd.
De beide uiteinden van de antenne werden eveneens verlengd met een grote lengte nylon koord  en vervolgens beneden aan weerszijden op behoorlijke afstand van de vuurtoren in een hoek van ca. 120 graden aan een boomstam vastgeknoopt. Dit resulteerde in een effectieve hoogte van ca. 45 meter t.o.v. het maaiveld op het hoogste punt en resp. ± 20 en 30 meter hoogte aan de uiteinden van de antenne. De antenne werd naar de zender verbonden met een RG 58 coaxkabel.

Voor VHF 2 meter FM werd een Diamond X-50 op een 6 meter DARES WAL mastje bevestigd en vervolgens met tie-raps aan de balustrade van de torentrans bevestigd. Als coaxkabel voor de X-50 werd een lengte Aircell 7 incl. N-connectors gebruikt.

Een 3 elements multibeam voor 2 meter met horizontale polarisatie bevestigd op een uitschuifmast van totaal 6 meter, werd aan de buitenkant van de lichtkoepel opgesteld en bevestigd aan het hekwerk met een groot aantal tie-wraps. Dit leverde een antennehoogte op van ca. 56 meter boven het maaiveld en de antenne stak zo ruim boven de lichtkoepel uit.

De multibeam werd via een lengte RG 213 coax verbonden met de 2 meter SSB set.

De gunstige weersomstandigheden vergemakkelijkten de werkzaamheden die tenslotte op grote hoogte moesten worden uitgevoerd.

Ook op de hoge toren verschilden de QSO aantallen wat van de voorgaande jaren. Zaterdag was het vrij tam, maar op zondagmiddag moesten we Karin, PD0KM wegtrekken achter de set omdat er toen net wat meer animo vanuit de rest van de wereld kwam. Op 2 meter SSB werd zelfs een OK station ontvangen met een S 2, doch de aanroep van PI4WAL/LGT werd uiteindelijk niet beantwoord.

 

Voor de hoge toren zijn dit de statistieken: