clubstation VERON
afdeling Walcheren

Velddag 2004

In verband met andere activiteiten die ook erg leuk zijn, was besloten om de velddag dit jaar in het laatste weekend van juni te houden in plaats vanin het eerste weekend.

In de week voorafgaand aan het veldweekend werd angstvallig de lucht in de gaten gehouden en menig amateur waande zich even Pelleboer. Naarmate het weekend naderde, was iedereen steeds zekerder van zijn zaak en toen het woensdag windkracht9 (met uitschieters naar windkracht 11 in de buitenwijken van ’s Heer Arendskerke) was, wist iedereen het zeker: dit was het perfecte velddag weer wat ieder jaar voor zoveel afwisseling zorgt.

Helaas werd Teletekst steeds optimistischer; men durfde al een windkracht 2 – 3 te voorspellen met een regenkans van slechts 20% op zaterdag.
Hoofdschuddend keken de leden van het WAT elkaar aan: waar kun je tegenwoordig nog op vertrouwen?

Met de gedachte dat het allemaal wel mee zou vallen, vertrokken de WAT leden op vrijdagmiddag naar de vertrouwde camping van boer Dekker in Lewedorp waar de 2 besproken plaatsen al keurig lagen te wachten op het gedreun van haringen die de grond worden ingedreven. Was het louter toeval dat de plaatsen rondom plaats 14 en 15 niet bezet waren door andere campinggasten of verwachtte men teveel piepjes?

Naast de 3 WAT leden, Rens “Face”IJF, Cor “BA”PTQ en Dan “Hannibal”FZH, was ook de gehele achterban (Jolande, Elna, Samantha en Marcel) meegekomen. Sep, de trouwe viervoeter van Rens, was voor de gelegenheid ingeruild voor Emma, de QRP van Rens die het prachtig vond om ook eens te kamperen.

Het "WAT" op zijn best. Eerst een goede voorbereiding en dan aan de slag.

Nadat vrijdag de caravan en tenten waren opgezet, de consignatiepieper in de maag van een collega was gesplitst en de zonneschermen in Koewacht rustig voor het raam van de locale bibliotheek hingen, was het tijd voor het doornemen van het strijdplan. Gesteund door de nasi en een biertje en met de wetenschap dat we de verjaardag van Rens nog uitgebreid zouden vieren dat weekend, passeerden de voorgenomen antenne-experimenten de revue. G5RV, Parabool, Halve golf voor 15 meer maar ook een eenvoudige dipool voor 2/70 werden tegen het licht van de ondergaande zon gehouden.

Ondertussen testte Cor, PE1PTQ alvast in de geborgenheid van zijn eenvoudige doch doelmatige tent zijn nieuwe aanwinst, de Yaesu FT-857.

Nergens ben je meer veilig, zelfs niet in je eigen tent

 

Op zaterdag testte Rens de halvegolf antenne voor 15 meter. Met een oude DV27 antenne, wat lasdraad en aangepast met een ontwerp uit de BQC nieuwsbrief bleek deze antenne op 15 meter beter te werken dan de G5RV antenne, die ook mee was gebracht.

Antennes, antennes en nog eens antennes

De parabool antenne van het vorig jaar was na een jaar gebruik op de duinen wel toe aan een verstevigingsbeurt. Dankzij een foto in Electron was Cor op het idee gekomen om de buitenste (afrasterings)draad te vervangen door stukjes aluminium profiel van 15 x 15 mm. Zo gedacht, zo gedaan luidt de zegswijze. Wat echter niet op de betreffende foto naar voren was gekomen, was dat je het profiel dan 4 x moet buigen. Een echte WAT amateur heeft natuurlijk altijd een (roestige) bankschroef in zijn kist liggen. Terwijl een ander WAT lid dan (bij gebrek aan copaslip) een drupje olie ter beschikking stelt en men gezamenlijk de hele inventaris van 3 auto’s, 4 tenten en een caravan afzoekt naar iets stevigs om te buigen, vindt iemand het dan nodig om met een T-shirt met een hoge emotionele waarde de bankschroef weer schoon te vegen.
Het wordt eentonig, maar ook deze keer vierde het improvisatietalent van de Walcherse zendamateurs weer hoogtij en werd met behulp van de bankschroef, olie, de krikstang, een kruissleutel, een stabilisatiepoot van de mastwagen en een weinig geestrijk vocht het aluminium in de gewenste vorm gezet. Met de popnageltang (oude tertiaire arbeidsvoorwaarde) werd één en ander bevestigd en kon de schotel de mast in.
De nieuwe aanwinst, een 13 cm transverter, was vorige week nog met behulp van Eddy, PE9GHZ, nagekeken, dus daar zou het niet aan liggen.
Het baken PI7CIS was zowel op 2 meter als ook op 70 cm erg hard (op een kleine combi antenne) dus we hadden goede hoop op 13 cm, maar helaas konden we het baken in europoort niet horen. Later zou blijken dat ook Frank, PE1EWR, het niet kon horen.

Naast Rob, PA0RBO, die de K2 transceiver nog even vergeleek met de FT-817 kwamen ook Bram, PD1ABK (net terug van de vaart) en zijn YL Karin nog even langs.

Inmiddels was het voetbalspektakel losgebarsten. Nu zijn zendamateurs op een velddag misschien niet helemaal volgens de laatste mode gekleed, maar ze zien er nog keurig en zeer beschaaft uit vergeleken met de gemiddelde Lewedorpse campingganger in Oranje ondersteunde gewaden op weg naar de kantine.

Zondag barstte het velddagweer in alle hevigheid los. Soppend tot aan je enkels kwamen oude velddagtaferelen weer (letterlijk en figuurlijk) bovendrijven. Tot een uur of 12 was het als vanouds, maar daarna brak de zon door zodat het gehele WAT ’s avonds aan de verkoelende spray kon worden blootgesteld.

Jan, PA3BKZ, bracht zijn nieuwste speeltje mee. Een tandemasser om van te kwijlen. Hier kun je de wereld mee werken; aan de apparatuur zal het niet liggen. Het WAT keek met een kritische blik wat er nog gemodificeerd zou kunnen worden aan de perfecte aanhanger, maar gelukkig ontbrak er nog een steun voor een vertical zodat Cor een enorme bestellijst voor hoeklijn en 1 ½ duims pijp meekreeg en Dan het lasapparaat in gedachten al stond op te warmen.

De nu nog kale nieuwe mobiele shack van Jan, PA3BKZ.

Leo, PA0ULT met QRP stelde zijn caravan op en testte de vertical voor 80 meter. Met een lengte van ruim 7 meter (en een beetje spoel) maakte hij wat verbindingen met Noord Duitsland en werd ook nog de modulatie van de opgeknapte Yaesu FT-200 transceiver bekeken.

Leo, PA0ULT vond het wel een beetje eng om met zijn caravan tussen de "WAT" leden te komen staan. Daarom bleef hij maar op de parkeerplaats van de camping staan.

Omdat de parabool even moest bekomen van de poging een 13 cm verbinding te maken werd de rest van de middag besteed om de aangepaste G5RV antenne (met de modificaties van ZS6BKW via Jeroen, PE1MWB) van Cor in elkaar te zetten. We waren het nog niet helemaal eens over de werking, zodat er nog zeker een zondagje Oranjeplaat aan te pas zal moeten komen alvorens alles naar behoren werkt.
Op de (HF) G5RV antenne van Dan was het mogelijk om op 50 MHz een Pools station (SP7EBQ) te werken en werden echte 59 rapporten uitgewisseld.

Voldoende ruimte, allerlei verschillende antennes en sets. Wat wil een amateur nog meer?

Op zondagavond werd alles weer ingeladen en konden we terugzien op een enorm gezellig weekend.

Naschrift: Tijdens dit weekend waren sets voor 160 meter tot en met 13 cm niet alleen vast opgesteld maar waren ze ook permanent verbonden met echte antennes. Alle banden waren goed open, wat wel bleek uit de verbindingen die we maakten. Ook via de repeater van Oost Souburg op 2 meter waren we het gehele weekend bereikbaar. Je kon zo aanschuiven en de hele wereld werken. Wat opvalt is dat er weinig tot praktisch geen leden aanwezig waren.

Wat moeten we nog meer organiseren om onze leden tot activiteiten te bewegen?

We horen het als bestuur graag!