clubstation VERON
afdeling Walcheren

Velddag 2009

Vrijdag 12 juni 2009

Minicamping “Buitenhof” ligt er vredig bij. De vaste gasten verwonderen zich wellicht over het feit dat ze het afgelopen weekend in alle stilte zijn doorgekomen. Een toevallige passant heeft een Landrover meegebracht, met de gedachte een rustig weekend te hebben. In de tussentijd neemt de drukte zowel in Oost Souburg als in Middelburg-Zuid steeds meer toe. Kilo's materiaal, dozen gereedschap, ty-raps, boormachines en kilometers kabel worden ingeladen.

Daar komt de Landrover met Zambezi het gras op rijden. Achter het stuur (en vóór de rookwolk) zit een grijnzende Dan. Hij heeft het gered en is eerder dan de camper van Wijnand en Karin aanwezig. Terwijl Dan bezig is de Zambezi op te zetten, en net doet of hij het langsrijden van de HFJ/KM camper niet heeft gehoord, valt er een schaduw over hem. Omhoogkijkend ziet hij Wijnand, die met zijn armen over elkaar de legendarische woorden uitspreekt: “zo buurman, onze camper staat al, hoe ver ben jij?” BALEN !

Dit kun je niet over je kant laten gaan, dus terwijl Wijnand worstelt met het opzetten van de legermast voor de 2 meter antenne, schuift de Clark mast achterop de Landrover heel rustig (met de 2/70 dualband beam) omhoog terwijl op de achtergrond de compressor zachtjes pruttelt. Heerlijk gevoel om dan met wat te drinken even aan de andere kant van de heg te informeren of het toch wel wil lukken met het opzetten!

Je kunt op een velddag niet snel genoeg beginnen met het bouwen van een antenne, dus nog vóór het eten ligt er al een mini-ZS6BKW antenne op het gras. De nieuwe WAL antenne analyser laat zien dat het qua SWR ook niet eens zo slecht is.

Na het eten wordt met wat WAT tarief het strijdplan voor morgen bekeken. Wijnand heeft het plan opgevat om een COBWEBB antenne te bouwen. Dat verklaart meteen de hoeveelheid bamboe achter de camper.

 

Zaterdag 13 juni

Je hebt altijd baas boven baas maar dit keer lag Wijnand toch echt aan kop met zijn ontwerp van een zelfstrijkende antennemast.
Nadat de tuien op 120 graden waren gezet, was ook dit euvel snel verholpen en konden we beginnen met de bouw. Rens, PA1IJF, was inmiddels ook gearriveerd en met een bakje koffie met kwarktaart (door Elna die ochtend nog gemaakt) werd het weekend ingeluid.

Mede gelokt door het mooie weer, kwam de ene na de andere bezoeker langs, zodat we een ouderwetse aanloop hadden.

Nadat de diverse lekkernijen verorbert waren begon Wijnand aan de uitvoering van zijn beoogde antenne. M.b.v. een vijftal bamboe stokken, 40 meter tweelingsnoer, een blok kroonsteentjes en wat ijzerwaren werd in een paar uur tijd de antenne in elkaar gezet en m.b.v. de middels het bekende WAT-tarief verkregen mastklemmen op een mastje gezet.

  Ondertussen werkte Dan aan zijn vertical voor op de Landrover.   Uiteindelijk blijkt een 1:9 balun en een stuk draad van 11 meter   volgens de analyser het beste te werken en qua ontvangst zijn de   resultaten bijzonder goed. Wat de polarisatie is met een stuk   vertical en een stuk horizontaal, zal nog moeten blijken.

 

Een ander experiment dat werd uitgevoerd was het overbrengen van ATV-beelden m.b.v. de apparatuur van Robert PA3GEO. Op de korte afstand werd dit een succes, maar op de langere afstand kon er geen goede verbinding tot stond worden gebracht. Werk aan de winkel dus voor Robert... Verder was Rens PA1IJF actief met zijn 15 meter CW-zendertje en de zelfgemaakte vertical.

 

 

De analyser aan het werk

De COBWEBB antenne was inmiddels zover gevorderd dat hij niet alleen aan het toegestroomde publiek getoond kon worden, maar ook aan de analyser gekoppeld kon worden. Met trillende handen nam Wijnand de analyser ter hand. Het moment van de waarheid was aangebroken. Zou hij bijgeschreven kunnen worden in het grote WAT antennebouwers boek of zou eeuwige hoon zijn lot worden? De analyser werd aangezet, het WAT keek, oordeelde en Wijnand kon tevreden zijn. Een hele mooie SWR op alle banden. Gauw de antenne op hoogte brengen dus wat ben je dan blij met je buurman met een Clark mast.

Maar de analyser is één ding, het gaat uiteindelijk om de verbindingen die je met zo'n antenne kunt maken. Dat werd dan
ook uitgeprobeerd, en in het vervolg van het weekend werden door Wijnand en Karin de nodige QSO's gevoerd. Gewerkt werd er met o.a. OE, 9A, I, HA, LY, SM, en SP, en dat op met name 20m en de regelmatig leuk open zijnde 10m band. Er werd voortdurend vergeleken met de inmiddels beroemde, volgens sommigen beruchte, HFJ-vishengel antenne, en geconstateerd kon worden dat de COBWEBB een rustiger ontvangst kende, op zich wel te verwachten t.o.v. een vertical. Hoogte is echter wel van belang.

Op zaterdagavond breekt de hel los; de pindafabriek Katjang Pedis in Sint Maartensdijk neemt het begrip “dry roasted” te serieus. Uitgeroepen worden om daar hulp te bieden is nog wel te doen, maar als serieus liefhebber van het “WAT tarief” is het een enorme domper op je weekend als je tussen de puinhopen staat van 200.000 kg van iets wat vroeger nootjes waren!

En dan gaat het in de loop van de nacht nog regenen ook, en ook een groot deel van de zondag was het beter in dan buiten de camper te vertoeven, op zich geen straf als je een nieuwe antenne hebt uit te proberen maar het levert weinig animo voor bezoek van andere amateurs op.

In de loop van de middag werd het droog en konden de campementen worden opgebroken. En daarmee kwam er een eind aan de velddagen editie 2009, een editie waar we met een goed gevoel op terug kunnen kijken.

Voor meer foto´s klik hier of ga naar de fotopagina van PI4ZWN.

 

Wijnand, PA3HFJ en Dan, PA1FZH.